Bolesne oddawanie moczu, ból w lędzwiach lub boku, a nawet w pachwinie czy udzie, czasami nudności, wymioty, krwiomocz i gorączka – to wszystko mogą być objawy kamicy nerkowej. Jeśli jednak kamienie nie zablokują przepływu w moczowodzie schorzenie może przebiegać prawie bezobjawowo i tylko badania typu RTG i USG (lub inne podobne) są w stanie wykazać, że w naszym układzie moczowym są kamienie. Dopóki nie odczuwasz dyskomfortu, a kamienie są samoistnie wydalane z moczem, podjęcie leczenia pod okiem specjalisty nie jest konieczne. Wystarczą regularne kontrole.
Przyczyn kamicy nerkowej może być kilka. Jednak głównym powodem jest wypijanie zbyt małej ilości płynów w ciągu dnia, co zaburza produkowanie moczu. Zawarte w moczu skrystalizowane minerały i sole mineralne tworzą tzw. złogi, czyli kamienie.
Wyróżnia się dwa typy leczenia kamicy nerkowej – zachowawcze i aktywne. Podjęcie decyzji o metodzie leczenia zależy od kilku czynników, między innymi: charakteru dolegliwości, przebytych chorób, właściwości kamieni czy Twoich indywidualnych preferencji. Leczenie zachowawcze polega na ułatwieniu pozbyciu się z organizmu kamienia lub rozpuszczeniu go poprzez przyjmowanie określanych leków. W większości przypadków taka metoda leczenia jest wystarczająca i pomaga pozbyć się problemu.
Jak zbadać kamienie nerkowe?
Przyczynę kamicy nerkowej oraz zastosowanie odpowiedniego leczenia zależy od rodzaju kamienia, dlatego konieczne jest jego zbadanie. Jest to obowiązkowe badanie dla każdego Pacjenta ze stwierdzoną kamicą nerkową. Może być to kamień wydalony przez pacjenta (samoistnie lub po zabiegu kruszenia), kamień uzyskany w trakcie zabiegu usunięcia kamienia z nerki lub moczowodu lub nawet piasek nerkowy. – mówi Dr n. med. Jerzy Michajłowski, specjalista urolog, FEBU, Kierownik Europejskiego Instytutu Badań nad Kamicą Nerkową, pracuje na Oddziale Urologii Szpitala Wojewódzkiego w Gävle (Szwecja) oraz prowadzi praktykę prywatną w Gdańsku.
Jeśli jednak kamień jest duży, powiększa się, odczuwasz silny ból albo w organizmie wdała się infekcja, konieczne jest leczenie aktywne. Wyróżniamy trzy metody usunięcia złogów. Pierwszą z nich jest litotrypsja zewnątrzustrojowa falą uderzeniową. Polega ona na wygenerowaniu krótkiego impulsu wysokoenergetycznych fal dźwiękowych, w efekcie czego kamień rozpada się na mniejsze części i zostaje wydalony z moczem. To skuteczna metoda, która pomaga w większości przypadków. Drugą techniką jest ureteroskopia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym i polega na wprowadzeniu endoskopu do pęcherza moczowego przez cewkę moczową. Złog zostaje wyciągnięty. Ureteroskopia ma bardzo wysoką skuteczność i jest w pełni bezpieczna. Ryzyko powikłań jest niewielkie. Ostatnią metodą, którą może zaproponować lekarz jest nefrolitotomia przezskórna. Stosuje się ją w przypadku dużych oraz twardych kamieni i większej ilości złogów. Polega na przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego, podczas którego usuwa się kamienie z nerki. Z powodu, że jest to dość inwazyjny zabieg chirurgiczny niesie on za sobą ryzyko powikłań, takich jak gorączka czy krwawienie.
Pamiętaj – jeśli odczuwasz dyskomfort, silny ból lub inne objawy – skontaktuj się z lekarzem specjalistą urologiem!